υπορογόνιος

-α, -ο, Ν

ανατ. (για ανατ. σχηματισμό) αυτός που βρίσκεται κάτω από τον ορογόνο ενός οργάνου (α. «υπορογόνιος χιτώνας τού εντέρου» β. «υπορογόνιο ίνωμα τής μήτρας»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + ορογόνος + κατάλ. -ιος].